Born in Oudenaarde in 1956, based in Ghent (Belgium).
Lieven Herreman graduated from the Royal Academy of Fine Arts (KASK) in Ghent in 1983. He immediately started working independently as a photographer in both the artistic and commercial circuit. From 1987 to 2018, he combines these assignments with teaching at the Academy of Visual Arts in Ghent. In 1990, he builds a spacious, well equipped photo studio for photographing objects and works of art.
Based on these diverse experiences, he develops his own artistic trajectory in which he questions the meaning and effect of the photographic image obsessively. His stubborn perspective brings us to reflect upon the issues of life itself.
A selection of images featuring:
A selection of images featuring:
...
Kortrijksesteenweg 1101A
9051 Sint-Denijs-Westrem
Belgium
E-mail info@lievenherreman.com
Tel +32 479 99 00 97
Follow me on Instagram
Here, for the first time, a single woman with an actual name appears in the field of view. In these photographs however, the photographer is trying to capture the multitude of persona anybody can take on. Lieven Herreman is exploring the fascinating world of the mind by doubling images and generating disturbances that are reminiscent of hallucinations. Our eyes fall between different worlds, grabbing an image that immediately escapes it.
Here, for the first time, a single woman with an actual name appears in the field of view. In these photographs however, the photographer is trying to capture the multitude of persona anybody can take on. Lieven Herreman is exploring the fascinating world of the mind by doubling images and generating disturbances that are reminiscent of hallucinations. Our eyes fall between different worlds, grabbing an image that immediately escapes it.
In ‘If you close the door’, the photographer collects the photos he stealthy takes during the meetings with his various models. In turn, the model in these images directs our gaze to the world surrounding her and which she undeniably owns. The visual language Lieven Herreman uses, bathes the models in his typical joie-de-vivre.
In this ’case’, 25 photos take the form of an object. Thus curtailing the ability to communicate, Lieven Herreman is granting them an aspect of temptation which shows us how persistently we want to connect and ultimately fail to do so.
In this series Lieven Herreman finds himself moving back and forth between another set of extremes: dim and bright, manufacturing and demolishing, emptiness and abundance. Gradually, the photos take on the status of ‘object’, in which the image tries to hide itself from view, asking the photographer to let go of the lead.
Het maken is een obsessionele bezigheid, maar mijn obsessies gaan uiteenlopende en tegenstrijdige kanten uit. Donker en klaar spelen met elkaar als goede vriendjes.
De dualiteit van alles wat bestaat is onvermijdelijk, maar ook de ontmoeting én ook de toelating. Zo is zowel volheid als leegte, zowel teveel als gebrek een belangrijk focuspunt. Het beeldende maar ook het destructieve van het beeld leidt tot deze foto’s, of zijn het objecten? Het beeld willen maken en het erna vernietigen lijkt me lachen met mezelf. Het tonen en verbergen. Het toont wat je niet ziet, en wat je ziet is slechts een excuus.
De liefde voor de mens, in het lichaam van een vrouw. Het lichaam van een vrouw die het huis is van de geest en van gevoel. Het huis dat het gevoel heeft van een geest. Een geest die alle emoties en kronkels kan produceren, zoals twijfel en boosheid, onthechting en onverschilligheid maar ook woede en opstandigheid. Ik zoek een verbondenheid met de persoon, de ziel en het gevoel, ik wil innerlijk kijken, ik ben onmenselijk nieuwsgierig, een onvoltooid verlangen drijft me in het maken, daar waar nooit een verzadigingspunt zal worden bereikt. Ik wil snuisteren, zelfs snuffelen maar nooit verfraaien. Ik heb een gedeelde liefde met het instinct. Ik wil weten, maar niet uitdrukkelijk, ik wil vooral ruimte voor mijn ingebeelde projectie.
Het destructieve van het beeld wordt gecombineerd met een vernietigende benadering van de foto. Het beeld verdwijnt en wordt weer opgegraven en krijgt een nieuw bestaan. Er komt een laag boven van diepte en oppervlakte. Het is als wandelen in een rivier met verschillende dieptes.
Tekst Lieven Herreman
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Donec id risus ac erat ultrices ultrices a id neque. Sed facilisis aliquam tortor ac ultrices. Praesent iaculis ornare velit, vel scelerisque turpis porta non. Praesent tincidunt orci lacus. Phasellus imperdiet vitae odio ut tincidunt. Suspendisse vitae ultrices lectus. Vestibulum fringilla justo quis metus laoreet luctus. In tempor ac nisl at fringilla. Aliquam sodales vel mauris vitae varius.
In 'Out of the blue’ Lieven Herreman collects a number of images that arose from Déesses Fragiles, but which, because of the conceptual approach, did not find a place in that series. In ‘out of the blue’, the purposefully seeking photographer embraces moments of serendipity.
At first sight ‘Déesses Fragiles’ is a collection of 120 black and white pictures of naked woman. However, when going attentively through these pictures, one will observe 120 ‘instants of surrender’, which provide the series its aesthetic coherence. This aesthetic was created by invading the personal space of the model, distracting her mind from her self-image with a set of difficult directions and capturing the uncertainty and fragility that comes with it.
At first glance ‘Déesses Fragiles’ (‘Fragile Godesses’) portrays 120 lean naked women in black and white pictures. To photographer Lieven Herreman, however, it is, if nothing else, a self-portrait: a physical rendition of his search for a fragile and ambiguous self-image.
Herreman did not ‘find’ these images, nor did he stage them. He rather provoked them in to being. This is a clear indication that to him, the process of searching in itself was more important than the finding. With his pictures he takes the onlooker with him on his search – or quest – to find the ultimate moment where elements coincide and collide. In other words, ‘Déesses Fragiles’ is a path leading to a confrontation, more than it is a collection of images. The confrontation in question takes place between the photographer, ready to launch his camera ‘attack’ on the woman in front of him, and the woman’s discomfort within her defencelessness against the assault and within her nudity.
The basic idea of the photographer’s method is abstracting styling and self-image from his subjects. He almost forces them into surrendering unconditionally to his camera and into becoming his vehicle for the ultimate image. On the one hand, the woman wants to resist the attack – she is a goddess, she strong and imposing – , but on the other hand she also wants to surrender – she’s also fragile and vulnerable.
This duality of resisting and surrendering, of being goddess as well as being fragile, is the essence of Herreman’s work. It is the immaterialized stuff he is obsessively trying to grasp and to put into one picture. In order to accomplish that, he uses expressive elements while at the same time ignoring aesthetics. By doing so, he was able to create his own aesthetic for ‘Déesses Fragiles’. Achieving that was the absolute condition for a successful photo shoot, because it is only by creating his own aesthetic, that ‘the picture forgets to be a picture,’ as Herreman puts it.
Herreman creates this aesthetic by standing extremely close to the women, invading their (naked) personal space during an entire hour, distracting their minds from their bodies by giving a set of difficult directions and by rapidly making one shot after the other. At a certain point in this mode of operation, le moment décisif occurs, the moment when the woman in front of him is no longer conscious of her nakedness. She forgets her nudity and the rigid pose she was directed in and is completely mesmerized by the objective. According to Lieven Herreman, that is the precise moment when body and mind separate. That brief instant of separation is what he has captured in 120 pictures, expressing the duality he so obsessively tried to put on film.
Tekst Lieven Herreman
A sequence of snapshots in which Lieven Herreman focuses on everyday happiness. Ongoing series as long as light will shine.
Lymphoma consists of a series of diptychs in which Lieven Herreman aims to reconcile both fulfillment of life in the appearance of love and threat to life, in the appearance of cancer. We can observe the protagonist, the photographer himself, dancing back and forth in this implied incompatible duality.
“Op een mooie lentedag lag ik feestelijk te stoeien met mijn kersvers lief. Het was al een hele poos geleden dat ik een vrouw zo dicht bij me had laten komen, maar dit Elke, zo heette Elke, deed bij mij alle zekeringen doorslaan. Ze werkte bij een speelgoedbedrijf in de buurt en moest contacten leggen met o.m. een fotograaf voor het maken van een brochure van hun nieuwe producten. De weg naar deze studio lag dus voor de hand.
Een lief, daar was ik al lang niet meer naar op zoek en zij evenmin, want zij had er één. Toch bracht de liefde voor de gemotoriseerde tweewieler ons als heemskinderen met gespreide benen in hetzelfde zadel. Deze knalrode Italiaanse volbloed moet op hoge snelheid iets in onze hersenen gewijzigd hebben, want de daaropvolgende weken waren we niet meer uit elkaars gedachten te bannen. Niettegenstaande dat we elkaar sinds die avond niet meer zagen, bleven we bijna dagelijks in elektronisch contact. De chemie bleef werken, zelfs al was dit niet wat we eigenlijk verlangden. We voerden een strijd tegen een gevoel dat geen van beiden wenste, maar het hoofd alleen was niet machtig genoeg om deze strijd te winnen.
Ik had het lang kunnen tegenhouden, en zij ook, maar na drie maanden was de dijk onvermijdelijk doorbroken. Het al overheersende gevoel stevende af op een heroïsche overwinning en beslechtte de strijd op het daarvoor ontworpen tapijt in studio vijf…”
Tekst Lieven Herreman
I like the undefinite, the boundless, and constant uncertainty.’
– Gerard Richter
Naakter dan elk Stilleven,
voor Lieven Herreman
Alsof er iets te kiezen valt, niets meer te verbergen is.
Vergeelde vlekken op de muren, een stukje afgebladerd
behangselpapier, planten die naar water smachten. De ruimte
ruikt naar handen die de geheimen van het verleden prijsgeven.
De sterren zijn nooit onverschillig. Ze suggereren soms wilde
aberraties als na de erotiek, en realistische details in een
onstuitbare overvloed als betrof het rimpelingen in het water,
na de herinnering en de pijn van het verlangen. Als een val
diep op het asfalt. Uit de hemel ook. Het lichaam plots met
hechtingen. Het litteken als een geslacht op haar buik. Maar ook
onder de ranken van de passiebloemen zocht ze naar naaktheid,
wou ze het denken vergeten en op de vergetelheid heroveren.
Begerig als een wolvin. Als een prooi ook. Of zacht als een meisje
in fluweel zoals de binnenkant van haar geslacht. De tijd heelt niet
steeds de angsten. Soms blijven ze nasluimeren in het hart. ‘Faut-il
cultiver le jardin?’, zoals Voltaire beweerde. Wat als het nu eens
omgekeerd zou zijn en de tuinen met bijen, vlinders, mossen,
wilde wingerd, frambozen, rozen, kikkers en libellen, vijgen
rijpend in een overvolle en wulpse zon haar en dus ook ons
cultiveerde. Zoals de blik van de camera de wonden niet enkel
toont maar ook heelt. In eenzaamheid. De brokstukken van de
herinnering en van de genietingen die vergeten waren opnieuw
tentoonspreidt. Alsof er nooit iets te kiezen valt. De naaktheid als
vlekken, spatten in het landschap. Van het lichaam ook. Ze verbergen
niet enkel, onthullen ook. Als heldere demonen in het geraaskal
van een wilde of bekende stad. Woedende dromen. Prikkend
als cactussen in een handpalm. Het dubbele glas van de geliefden
is gebroken. De scherven stutten het heden en kronen de naaktheid
met een zacht stromend bloed als tranen die aan de wimpers blijven
kleven om onverwachts als dauw in de lakens van de nacht te
verdwijnen. O meeslepend en niet verdwijnend heden. O slaaf
van naaktheid in het beeld. De vlucht van de weemoed, even
onaantastbaar als de diepte en mystiek van het lichaam. Genot
als veruitwendiging van elke bestaansvorm. Een soort vage ontzetting
van de wonde. Nietsvermoedend te midden van de stilstand van
de blik, de camera. Modder en aarde als Purgatorio. De kleren
uitgetrokken. In een elleboog van het moment. Vluchtig en
nonchalant. Haastig ook. Als sporen van wat weids zou kunnen
zijn, in zich dragend. Als einders die de kamer afbakenen. Zonder
franjes, zonder bloemende verbloemingen. Hard als marmer. Met
de gesel van het toeval dat nooit toevallig is. De blik als valstrik.
Alles opgeslagen in de huid die spreekt zonder dat er woorden
vereist zijn. Verhalen worden uitgekleed. Haar hand een waaier
voor het geslacht uit vrees voor de schaamte van het beeld. Als
ligt daar de goddelijke plek van het paradijs. Het zelfportret van
haar andere zijn. De overvloed, de weelde die vergeten is. De hand
als schelp dus. Het beeld een oester die van mond tot mond doorgegeven
wordt. Gesavoureerd. Als voorbode voor wat komen moet. De bekoring
van het onvolmaakte. In een compositie van alomtegenwoordigheid.
Het besef ‘De hemel is hier niet anders.’ De rituele coïtus van de
dagelijksheid als introïtus van een noodzakelijkheid. Zonder van de
wereld te vallen. De vleugels van de onschuld afgesneden. Als ruiten stukgeslagen. Het beeld een lont naar meer. In naakte huizen waar
de rede niet steeds meer te vinden is. Dromen als eelt harder geworden
zijn. Spontaniteit omheind wordt. De lente voor de ogen duizelt en twijfelt tussen twijgjes van een pasontloken liefde. De blik wordt afgewend. Wie
vertelde haar dat ze de maan verloren is? Wie veegde de onbezonnen
toekomst in haar ogen uit? Wie vergat haar de zon van het heelal als een
nooit verwelkende bloem tot geschenk in de nacht aan te reiken?
tekst Inge Braeckman
Gent, augustus 2017
Op het eerste gezicht portretteert “Déesses fragiles” 100 naakte vrouwen in zwart-wit.
Voor fotograaf Lieven Herreman echter, is dit het resultaat van zijn doorgedreven zoektocht naar een even broos en ambigu evenbeeld.
Het zoeken is voor hem bijna belangrijker dan het vinden. Het zijn geen gevonden beelden, ook zijn ze niet in scène gezet. De beelden zijn uitgelokt. Hij neemt de kijker mee op deze queeste naar het ultieme samenvallen van de elementen. Het is geen verzameling, maar een traject dat leidt naar een confronterend moment.
Net zoals hij, zijn het strijders voor hun eigen autonomie, maar strijders zonder hun wapens. Ze zoeken naar een onafhankelijkheid en een bestaan mét een maximum aansluiting bij hun eigen aard.
Het onvoorwaardelijk ‘geven’ is hierin een kerngedachte, wars van styling, wars van eigenbeeld, open voor een aanval van de camera, zich weerloos overgeven als ‘medium’ voor de fotograaf, lichamelijk en geestelijk, voor zijn eigen ultiem fotobeeld.
Deze dubbele gelaagdheid obsedeert hem. Wat u werkelijk ‘ziet’, is een valstrik. De ‘tegelijkertijdheid’ van de beeldende elementen, samen met het negeren van een esthetiek, en het daardoor juist maken van een eigen esthetiek, zijn de voorwaarden voor een geslaagde weergave. Op die manier vergeet de foto, foto te zijn. ‘Le moment décisif’, bewaakt of onbewaakt, blijft een voorrecht van de fotografie. Zijn moment is ‘beslissend’ als de ontkoppeling van de persoon bereikt is, wanneer het personage zich niet meer bewust is van zijn naaktheid, noch van de houdingen, volledig opgeslorpt door een hypnotiserend objectief, en alleen nog mentaal in dialoog staat met het gebeuren.
Gent, april 2013
Lymphoma is het resultaat van een wens om me te uiten, veroorzaakt door het samengaan van twee werkelijk extreme gevoelens: namelijk die van een nieuwe liefde en de ontdekking van een levensbedreigende kanker; komen en gaan van bij het begin.
Hierbij kreeg én benutte ik de voordelen van mijn absolute betrokkenheid, zowel bij het liefdesgebeuren als bij het kankergebeuren. De selectie van de beelden kon alleen door mezelf gemaakt worden, zonder beperkingen van de gefotografeerde.
In tegenstelling met wat men zou vermoeden, handelt “Lymphoma” over het eeuwig en gelijktijdig samengaan, én het onscheidbare van het rationele en het irrationele.
Ik dans hierdoor voortdurend op de koord van het directe, het subjectieve, het inhoudelijke, het dramatische, gecombineerd met het esthetische.
Het maken van een zelfportret geeft me de vrijheid om deze dans compromisloos uit te voeren. De lengte van mijn arm is de beperking van de maximale afstand die ik kan nemen tussen de camera en mijn onderwerp, mezelf. Ongegeneerd kan ik de momenten kiezen om mezelf in beeld te brengen. Ditmaal bijna totaal mentaal geledigd, zij aan zij met het plastische beeld, waarop ikzelf uren toekijk in mijn ziekenhuisbed, namelijk mijn koude benen, verwarmd door een troosteloos, anoniem ziekenhuisdeken. Ook hier worden de beelden aan elkaar gerijgd op verschillende raakpunten. De inhoud van de leegte in beide beelden, of het ontbreken ervan, wordt comfortabel ondersteund door de afwezigheid van kleur. De beelden lijken voor elkaar gemaakt.
Gent, 29 mei 2007
No image or information display on this site may be reproduced, transmitted or copied without the express written permission of Lieven Herreman. Contravention is an infringement of the Copyright Act and its amendments and may be subject to legal action.
Lieven Herreman appreciates your interest in its activities and your visit to its website. It is important for us that you not feel uncertain when visiting our website and we wish to ensure that you clearly understand what is done with the personal data that you share with us.
This website contains links to other websites that do not belong to Lieven Herreman. Lieven Herreman is not responsible for the way personal data is dealt with by such websites.
The European General Data Protection Regulation of 27 April 2016 (hereafter abbreviated 'GDPR') imposes on the natural person who or the legal entity which determines the purposes and means of the processing of personal data (the controller) the obligation to provide information to the natural persons whose personal data are being processed (the data subjects).
As a visitor, you have the right to inspect and access, the right to rectification, erasure and limitation, the right to object, the right to withdraw consent, the right to data portability. If you wish to exercise any of these rights, contact us via the above contact details. The processing of personal data by Lieven Herreman does not take place on the basis of automated decisions, in other words it is not done without any human intervention. Lieven Herreman does not do any profiling on the basis of the available personal data.
If you believe that your rights as a data subject are being violated by the processing of your personal data, you can file a complaint with the Data Protection Authority, Drukpersstraat 35, 1000 Brussels, e-mail: contact@apd-gba.be.
This website uses cookies in order to better adapt our websites to your needs and preferences. It is possible for you to refuse cookies. However, in that case, we must inform you that certain parts of our websites will not be able to function properly. You may also no longer be able to access certain services that we offer on our website.
Below we would like to give you more information about cookies on the basis of a simple Q&A structure.
A cookie is a text file that is left behind in the web browser of your computer or your mobile device - such as your Smartphone, iPhone, iPad and so on - by the server of the website that you are consulting at that moment. A cookie contains a code which can only be read by the server that placed it there. The server thus has no access to other information that is located on your computer or your mobile device.
We use cookies to ensure that your surfing experience as a visitor to one of our websites is as optimal as possible. This is done in order to e.g. allow you to more quickly and easily navigate between the different parts of the website, or to adapt the content of our site to your personal preferences e.g. language preference.
Cookies are installed in a separate folder of your browser on your computer or your mobile device.
The function of this cookie is to recognise your browser during the visit to our websites.
The function of this cookie is to recognise your browser if you visit our websites again at some later time.
If you turn off the necessary cookies you will have the impression that certain parts of our websites do not function properly, if at all. This website uses such cookies, for example, when filling in contact forms or in order to be able to discuss on our blogs. This website uses 'necessary' cookies when you wish to log on to your personal account. On the basis of these cookies we can securely check your identity in order to thus grant access to the personal information that you have left behind.
As the term itself suggests, these cookies ensure the optimal functioning of our websites so that your experience when visiting our websites is as pleasant and personal as possible. This website uses 'Functional cookies' to 'remember' your personal preferences and to avoid the same communication in case of repeated visits, for example when participating in an action.
This website uses 'Performance cookies' in order to check how you use our websites, with a view to adapting and improving the content and user-friendliness of our websites. For example, we keep track of the number of visitors per page, or the language in which the website is most frequently visited.
These are cookies that are written from ads placed by third parties on the websites of Lieven Herreman. The reason for doing this is to be able to adapt the ads and/or their content to your personal preferences. You see these cookies exclusively if you have not turned them off. When third party cookies are used, neither Lieven Herreman nor the advertisers (third parties) possess your personal data.
On its websites, Lieven Herreman can refer to other sites via a clickable link, which will take you to the website of a different organisation. It is possible that the website linked to also makes use of cookies. Lieven Herreman advises you to consult at that moment the conditions of use of the organisation in question, mentioned on their own website, in order to learn about their privacy and cookie policy.
Managing cookies is something you can do yourself. You can adapt the settings of your browser to your personal preferences. You always have the possibility of deleting already-installed cookies and refusing new cookies by adapting your browser settings.
This website uses Google Analytics, one of the best-known and most-trusted solutions for collecting analytical data on the internet. This helps us to better understand how you use the website so that we can then make further improvements. For example, these cookies can keep track of how long you remain on our website as well as the pages that you visit.
For more information about Google Analytics you can visit the official page: policies.google.com
Visiting, browsing and looking at this website fall under our terms and conditions of use and under all applicable laws. By visiting, browsing and looking at this website, you accept the terms and conditions of use, as described below, without limitation or exclusion.
The content of this website is protected by copyright. The copyrights belong to Lieven Herreman, its members and its partners. All rights are reserved. Unless indicated otherwise, information from the website (including but not limited to text, presentations, illustrations, photos and sound) may not be copied, transferred, distributed or saved without the advance written consent of Lieven Herreman. Modifications to the content of the site are prohibited. Parts of the site contain illustrations that fall expressly under the copyright of the members.
No rights or claims can in any way be derived to the information shown on this website. Links to other websites are offered as a service and their presence does not mean that Lieven Herreman is responsible for the content of those websites. Moreover, it is your own responsibility to verify whether these websites are free of viruses or other harmful things. Information on our website can be modified by us without prior notice or obligation.
Lieven Herreman does not wish to receive any confidential or reserved information via this website. All information that you provide to us (suggestions, ideas and other) shall be regarded as non-confidential and public (except as described in point 1 with regard to the protection of privacy). By sending material to Lieven Herreman you give it the unlimited and irrevocable right to use, display, change, process and disseminate this information and to legally register it. Lieven Herreman can also freely use any ideas or techniques that you send to us. Lieven Herreman has created this website with the greatest possible care and welcomes suggestions or comments. If there is an objection to certain texts or images, don't hesitate to let us know.
Lieven Herreman is free to change the terms and conditions of use at any time by republishing them on this website. The terms and conditions of use are in accordance with Belgian law and disputes will be settled in accordance with this same law. In the event that a part of these terms and conditions of use should be declared by a court with applicable jurisdiction to be invalid or unenforceable, the part of the terms and conditions of use involved will be regarded as having lapsed, while the remaining provisions of these terms and conditions of use will remain fully valid and effective.